آماده شدن برای عیبیابی مدارالکترونیکی
از کجا شروع کنیم؟
عیبیابی مدارالکترونیکی – یک بازرسی دقیق بصری یک شروع خوب و سریع برای عیب یابی است. این کار سرنخی برای پیدا کردن مشکلاتی مانند نقاط سوخته و مکان هایی که قوس ولتاژ بالا رخ داده است به شما می دهد. نگاهی گذرا به مدار نیز وضعیت فیوزها و کلیدهای مدار را نشان می دهد.
تکنسین عیب یابی باید تاریخچه سیستم را جمع آوری کند. او باید بداند که آیا مشکل قبلاً رخ داد ه است یا خیر و تعداد دفعات بروز مشکل چقدر است.
بر اساس دانش نحوه عملکرد سیستم، می توان نوع خرابی را تشخیص داد. این شما را به سمت انتخاب روش عیب یابی درست سوق می دهد.
اگر سیستم نتیجه نهایی مطلوب را ایجاد نمی کند، به دنبال آنچه آن را به درستی انجام می دهد باشید. میتوانید جایی که مشکل وجود ندارد را پیدا کنید تا بتوانید روی مکان دیگری برای عیبیابی مدارالکترونیکی تمرکز کنید.
اگر سیستم بلافاصله پس از نوعی تعمیر و نگهداری یا تغییرات دیگر با مشکل مواجه شده است، ممکن است این مشکلات به آن تغییرات مرتبط باشد.
از این گذشته، انتخاب تکنیک ها و استراتژی ها برای عیب یابی کاملاً به تکنسین بستگی دارد.
نکات زیر برای عیبیابی مدارالکترونیکی موثر مفید خواهد بود:
- آشنایی با تجهیزات
- تجزیه و تحلیل علل احتمالی مشکل
- ایجاد یک روش عیب یابی عمومی
اقدامات احتیاطی اولیه
ولتاژ منبع تغذیه و حداکثر ولتاژ قابل اعمال از منبع تغذیه را شناسایی کنید. ولتاژ منبع تغذیه اصلی می تواند 110 ولت، 60 هرتز یا 220 ولت، 50 هرتز باشد. اطمینان حاصل کنید که سیم ارت متصل در سیستم وجود دارد یا وجود ندارد.
برای جلوگیری از شوک، سیم برق باید قبل از اتصال به ترمینال ورودی یا خروجی تجهیزات به یک پریز سیمی مناسب وصل شود.
قبل از شروع عیبیابی مدارالکترونیکی، دفترچه راهنمای سرویس به همراه تجهیزات باید به طور کامل مطالعه شود. اظهارات احتیاط، اظهارات هشدار و سایر اطلاعات را باید با دقت خواند.
همیشه قبل از برداشتن پنل ها و قبل از تمیز کردن یا تعویض قطعات، برق تجهیزات را قطع کنید تا از خطر برق گرفتگی جلوگیری شود.
برای جلوگیری از عملکرد نادرست به دلیل بارهای ساکن، کثیفی، گرد و غبار و غیره، تخته های مدار باید کنترل شوند.
شرایط همه کابل های خارجی را از نظر شکاف، ترک، پیچ و تاب و غیره بررسی کنید.
خلاصه
برای فرآیند عیب یابی، تهیه نمودار مدار، فرآیند آغازین و اولیه ای است که توسط تکنسین تعمیر و نگهداری انجام می شود.
قطعات را می توان با استفاده از روش های لحیم کاری، سیم پیچی و برد مدار چاپی به صورت فیزیکی به یکدیگر متصل کرد.
هر سیستم الکترونیکی از یک عنصر، جزء، مجموعه و تجهیزات تشکیل گردیده است. همه این قطعات در کنار هم یک سیستم الکترونیکی کامل را می سازند.
فرآیند عیبیابی مدارالکترونیکی شامل ایجاد خطا، مکان یابی خطا و تصحیح عیب است.
رویکرد ناحیه عملکردی، روش نیمه تقسیم، مسیر واگرا، مسیر همگرا، مسیر بازخورد، مسیر سوئیچینگ تکنیک های رایج عیب یابی هستند. اینکه کدام تکنیک باید اعمال شود کاملاً به نوع سیستم بستگی دارد.
برای شروع فرآیند عیب یابی، ابتدا تکنسین باید سیستم را از نزدیک بررسی کند. او باید عملکرد اساسی سیستم را درک کند. سپس او می تواند به تجزیه و تحلیل علت مشکل ادامه دهد.
آموزش قبلی : عیبیابی مدارالکترونیکی (بخش 1.3)